Alentejo
Rexión do sur de Portugal situada entre o Texo e a serra do Algarve (426.418 km2). Dividida en Alto Alentejo (actualmente distritos de Portalegre e de Évora) e Baixo Alentejo (actualmente distrito de Beja e un terzo do de Setúbal), constitúe un peniplano cunha altura media de 200-300 m; destacan a serra de São Mamede (1.025 m) e a serra de Ossa (698 m). Os ríos agrúpanse en catro concas: a do Texo, a do Sorraia, a do Sado e a do Mira. O clima é continental e a vexetación típica está formada por aciñeiras e sobreiras. Cunha baixa densidade de poboación, predomina a propiedade latifundista dedicada ao cultivo intensivo de cereais, e á gandería porcina ovina e caprina. O Alentejo tivo un poboamento prehistórico moi importante nos comezos da Idade dos Metais, cunha das maiores concentracións de monumentos megalíticos máis grandes de todo o Occidente. Foi habitado despois polos lusitanos e na época romana foi comprendido dentro da provincia de Lusitania. As dúas cidades máis importantes foron Pax Iulia (Beja) e Liberalitas Iulia (Évora), que conserva un templo romano. Ocupado polos árabes, o país foi conquistado por Afonso I de Portugal, quen se apoderou de Évora no 1169 e de Beja no 1185, e por Afonso II (Alcácer do Sal, 1217).