alento

(< lat *alenĭtu por*alenĭtu)

s m
Acto de alentar ou respirar.

Ex: Quedou sen alento cando viu aquilo alí tirado.
Sinónimos: respiración. Confrontacións: resollo.
s m
Aire que sae dos pulmóns na expiración.

Ex: Ó respirar con forza escoitamos o seu alento na distancia.
Sinónimos: bafo.
s m
Ánimo que posúe a persoa para realizar unha acción.

Ex: O voso alento naquel intre tan difícil animoume moito.
Sinónimos: coraxe, folgo, forza, forza. Antónimos: deixamento, desalento, desánimo.

Frases feitas

Perder o alento. Quedar case sen poder respirar como resultado dun esforzo violento ou dunha forte emoción.
Quedar sen alento. Quedar esgotado, sen folgos.
Tomar alento. Descansar antes de facer un traballo ou calquera actividade que implique esforzo.