Temas

Familia de Boloña. Interveu na vida boloñesa desde finais do s XIII e a súa influencia aumentou a partir de 1360. En 1401 Giovanni I foi proclamado señor de Boloña (1401). O Papa Xulio II puxo fin ao dominio dos Bentivoglio en Boloña (1506).

Familia de astrónomos franceses de orixe italiana. Destacou inicialmente Giovanni Domenico Cassini , ao que sucedeu no observatorio de París o seu fillo Jacques Cassini (París 1677-Thury, Clarmont 1756), o primeiro que mediu o arco do meridiano dende Dunkerque ata Perpignan (1713). O fillo deste, César François Cassini de Thury (París 1714-Thury 1784) herdou a dirección do observatorio e iniciou os traballos de levantamento do mapa topográfico de Francia, labor que acabou o seu fillo e sucesor no observatorio, Jacques Dominique Cassini (París 1748-Thury 1845).

Familia de gravadores, pintores e tapiceiros franceses dos ss XVII-XVIII. De entre os seus membros destacan: Claude II Audran (Lyon 1639 - París 1684), pintor e colaborador de Charles Lebrun na ornamentación do Louvre e de Versalles; Gerard II Audran (Lyon 1640 - París 1703), gravador de Luís XIV no taller dos Gobelinos, que realizou reproducións a buril con moita precisión e finura; Claude III Audran (Lyon 1658 - París 1734), pintor de arabescos que contribuíu en boa medida á creación do estilo ornamental do s XVIII e que traballou na decoración dos palacios reais; e Benoit II Audran (París 1698 - 1772), gravador, intérprete das obras de Watteau.

Familia de escultores de orixe florentina. Activos en Francia durante o s XVI, estiveron ao servizo de Luís XII, Francisco I e da alta nobreza. Antoine Juste (Cabignano, Toscana 1479-Tours 1519) traballou na capela do cardeal de Amboise no Château Gaillon (1508-1509), e nos baixorrelevos do sepulcro de Luís XII e Ana de Bretaña (1514), onde tamén traballaron o seu irmán Jean (I) Juste (San Martino a Mensola, Toscana 1485-Tours 1549) e o seu fillo Juste de Juste (Tours 1505-1559), que tamén decorou a galería de Ulysse Fontainebleau. Jean (II) Juste (Tours 1510-1579), fillo de Jean (I), esculpiu en Oiron (Poitou) os sepulcros de Claude Gouffier e a súa dona Jacqueline de la Trémoille.

Familia de arquitectos franceses activos nos ss XVII e XVIII. Fremin de Cotte (s XVII), arquitecto real, escribiu Explication facile et briefve des cinque ordres d’arquitecture (Explicación doada e breve das cinco ordes arquitectónicas, 1644). Tamén foron arquitectos o seu fillo Charles de Cotte (?-1662) e os seus netos Louis de Cotte (?-1742), membro da Acadèmie des Beaux Arts, e Robert de Cotte (París 1656-Passy 15.7.1735), o máis destacado da familia. Foi arquitecto da corte (1689), director da manufactura real dos Gibelinos (1700) e sucedeu o seu mestre, Jules Hardouin-Mansart, no cargo de primeiro arquitecto do rei (1708). Con Mansart traballou na capela do palacio de Versalles (1708-1710) e na construción da Cúpula des Invalides. Sen afastarse do clasicismo francés, suavizou o rigorismo académico. Realizou a reconstrución do coro de Notre Dame de París (1708-1714) e construíu, entre outros, o Hôtel de...

Familia de artistas flamengos do s XVII. Erasmus Quellinus (Anveres 1607-1678), traballou con Rubens e foi pintor oficial da cidade de Anveres. O seu irmán Artus Quellinus o Vello (Anveres 1609-1668), escultor, foi discípulo de Françoise Duquesnoy en Roma. Traballou no palacio do Dam de Amsterdam, onde colaborou con el o seu curmán, Artus Quellinus o Novo (Saint Trond 1625-Anveres 1700), tamén escultor, e autor do comungatorio da igrexa de Saint Rombaut de Malinas.

Familia de prateiros de orixe portuguesa, asentada en Santiago de Compostela e activa nos ss XVI e XVII. O iniciador da estirpe, Jorge Cedeira o Vello, oriúndo de Guimarães, traballou en Santiago de Compostela dende 1542. Para a capela de Santa Catarina da catedral compostelá realizou un cáliz de prata dourado coas armas dos Ulloa (1542) e para a capela das Reliquias o busto-relicario de santa Paulina en 1553. Entre as numerosas cruces de prata e ouro que realizou destacan as da igrexa parroquial de Vilanova de Arousa (1552), Santiago de Viveiro (1554), Redondela (1555), Santa Baia de Camba (1561) e a capela da Corticela (1608). En 1562 participou no descubrimento e explotación de minas de ouro, prata, estaño e outros metais na zona de Corcubión e Carballo. Os seus fillos Jorge, Duarte e Luís foron tamén prateiros. Jorge Cedeira o Novo, instalado en Santiago de Compostela, realizou numerosas cruces procesionais,...

Familia de boiardos de orixe tártara establecida en Moldavia no s XVII. Foron príncipes de Moldavia, Constantino (1685-1693) e os seus fillos Antíoco (1695-1700 e 1705-1707) e Dimitri (1710-1723); este último axudou a Pedro o Grande contra os turcos e destacou como historiador coa Historia incrementorum atque decrementorum aulae othomanicae (Historia da grandeza e da decadencia do Imperio Otomano). Escribiu tamén outras obras sobre Moldavia e Valaquia.

Familia de actores e comediógrafos italianos integrada polos irmáns Titina (Nápoles 1898 - Roma 1963), Eduardo (Nápoles 1900 - Roma 1984) e Peppino (Nápoles 1903 - Roma 1980). No 1932 constituíron a compañía de teatro humorística I De Filippo, dirixida por Eduardo, e tamén traballaron no cine.