Temas

Igrexa parroquial situada en Cartelle. Construída no s XVII, consta dunha nave con cuberta de madeira. Na fachada destaca a espadana dividida en dúas partes. No muro exterior consérvase unha ara romana cunha inscrición.

Igrexa románica situada en León. No lugar houbo un mosteiro, que foi derrubado polas incursións de Almanzor no s X. A nova construción sobre a basílica do mosteiro comezouna o Rei Fernando I o Grande no s XI baixo a advocación de san Xoán. O Panteón Real foi a primeira parte construída, con planta cadrada e dúas alturas. O piso inferior ten seis bóvedas sostidas por dúas columnas e está decorado con frescos románicos de finais do s XII. Represéntanse escenas bíblicas inspiradas nos labores da vida cotiá, na Apocalipse e na vida e Paixón de Xesús Cristo; tamén se atopan signos do zodíaco, e un calendario coas faenas propias de cada estación do ano. En 1063 a igrexa recibiu os restos de santo Isidoro de Sevilla, e cambiou a advocación inicial. Urraca, filla de Fernando I, promoveu a ampliación en estilo románico. No s XII retomáronse as obras e construíuse a igrexa nova, proxectada por P. Deustamben, que foi consagrada no reinado de Afonso VII en 1149. Ten planta de cruz...

Igrexa parroquial situada en Guitiriz. A actual construción data de 1945, pero conserva a fachada principal da antiga igrexa de estilo románico. O retablo maior ten un só corpo de orde corintia. A cruz procesional de prata é de estilo prateresco do s XVI.

Igrexa parroquial situada en Vilalba. Construíuse entre 1882 e 1886 sobre unha edificación anterior. Ten planta de cruz latina con cuberta de madeira. Ás beiras do presbiterio, levantado sobre dous chanzos, engadíronse dúas sancristías. Na fachada principal destaca o arco arquitrabado e a torre.

Igrexa parroquial situada en Foz. Consta dunha nave con cuberta de madeira e dunha ábsida cuadrangular á que se lle engadiron dúas capelas laterais. No exterior destaca a espadana da fachada, dun só corpo.

Igrexa parroquial situada en San Cibrao das Viñas. Orixinalmente, foi construída en estilo románico, do que só se conserva a decoración con canzorros do beiril. Sufriu varias modificacións en época barroca (ss XVII-XVIII), que afectaron especialmente á cabeceira do templo e á fachada, en que destaca especialmente a torre-campanario rodeada, nun dos seus corpos, por unha balconada. As molduras que rodean a portada, alintelada, recordan ao barroco de placas, e as cornixas curvas rematadas en volutas son de influencia portuguesa.

Igrexa situada no Carballiño. Na bóveda da capela maior conserva as pinturas murais do chamado Pintor de Banga. A temática destas pinturas está estruturada en tres espacios que corresponden aos tres niveis da mensaxe: os dons da divindade, o influxo dos astros e os videntes; está iconograficamente relacionada cos emblemas de Alciato. Estes temas amosan o coñecemento das teorías de Copérnico e do pensamento neoplatonista florentino. Conserva unha pía bautismal tardogótica. Foi declarada Ben de Interese Cultural.